i

i z chmur rozlane parapety

i z chmur strugi rzęsistych łez

gdy znów cicho zakradasz się w mroku

w biały dzień w cichym pustynnym kroku

gdy znów do tyłu otwarte drzwi

niepokój niepokój 

szkatułka szklanych łez

i z chmur rozlane parapety

i z chmur strugi rzęsistych łez 

https://www.youtube.com/watch?v=QazXuQN8WI8

ziemianie

tyle zastygło goryczy

jak echo jak echo jak echo

nie było nie było nie było

tu nas tu nas tu nas

tyle wrzaw gniewnych

jak z armat jak z armat jak z armat

pif paf pif paf pif paf

kule zaległy prosto w sercach

tylu bogów zarosło kamieniem

poległych w świątynnej pustce

pośród tłumu niewiernie wiernych

pośród modłów głuchego szumu

tylko trzy ziarenka maku

jedna łupina orzecha

leśna polana strumyk i cień drzewa 

nie płacz

gdy ucichną moje kroki
gdy zajdę niczym słońce 

u kresu ziemskiej drogi
nie płacz 

gdy wzniosę skrzydła niczym motyl

ponad i poza materialnym ciałem
gdy ucichnie mój śpiew 

nie płacz

bo wzrosnę niczym jutrzenka

wiecznym płomieniem światła

czerstwa kromka

nie myślałam dziś o tobie

kromka czerstwego chleba została w mym ręku

nie słuchałam twego szeptu

gdy gasiłam pragnienie mych ust

tak nie wiele mam potrzeba

gdy w oczach widać otwartość serca 

tak niewiele można dać

ciepły uśmiech kawałek jabłka

nie myślałam dziś o tobie

już jesteś bliźnim w mym wnętrzu

nie słuchałam twego szeptu

już wyczułam twe ludzkie pragnienie 

czerstwa kromka kropla wody

proszę stań u wrót wewnętrznego światła