mówimy

mówimy o miłości tak cicho

jakbyśmy byli zbyt maili

by dosięgnąć nieba

by wznieść się ponad mury

mówimy o niegodziwościach tak grzecznie

jakbyśmy byli z wosku skamieniali

niczym kruche skamieliny

niczym zatęchłe zdechłe powietrze

mówimy o niczym tak głośno

jakbyśmy żyli zamroczeni

bez tchu bez ducha

niczym szkielety ludu

mówimy tak doniośle 

bo ponoć to 

srebro