ten czas spędzony bez ciebie
ta przestrzeń bez dotyku twych dłoni
to miejsce nasycone dźwiękiem twych kroków
ten świat zamknięty powieką twych oczu
by wiedzieć
by wiedzieć
by widzieć jak chwile bywają ulotne
niczym motyle na ręku przysiadające
niczym letnie słońca promienie
pasma tęczy zrodzonej w deszczu
by wiedzieć
by wiedzieć
by wiedzieć
jak odległość może nas złączyć
jak słowem może być milczenie
Piękny wiersz, pozdrawiam.
OdpowiedzUsuńBrawo!
OdpowiedzUsuń