z modlitwą serc zasypiamy świadomie
znając imię swego wnętrza
składamy u Bożych stóp swoje głowy
niczym ufne w dziękczynieniu niemowlęta
z modlitwą serc żyjemy świadomie
pośród materialnie żywego ludu
pośród cielesnych skał
z rąk ludzkich twarzy i stóp
z modlitwą serc wzrastamy otwarci
na dotyk źdźbła zielonej trawy
na pisk pisklęcia szukającego lotu
na napojenie porannej rosy i kropli deszczu
z modlitwą serc wstajemy przebudzeni
bo w każdej jutrzence kroczymy pewnie
powrotną drogą do wewnętrznego domu
do Boga i samych siebie
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz