***

nigdy nie myślałam że odejdę

tak daleko

od brzegów pokory spokoju

tak daleko

gdy czas płynął w miejscu

światło fal stało się światłoczułą cząsteczką

niby hadron fraktal

skrzydła lekko rozwiną motyl

tak daleko w bliskości 

gdy pokój tkwił w niepokoju

gdy lustro przedstawiało postać

odbitą w rzeczywistości

tak blisko

bo tuż nieopodal

miłości cicha tęsknota