***

żyłam pośród aniołów 

ale udałam się na ziemie

o twardym betonowym bruku

o ostrzach z zawiści zakrzywionych 

zamieszkałam pośród zlęknionego ludu

pod pręgierzem chwały i religii

bydlęcym zniewoleniem

zatęchłym zaślepieniem 

ożywił mnie z wnętrza duch

rozpromienił złotym światłem

poprowadził po ścieżce życia

ogrzał zmarznięte palce

przetarłam zaspane oczy 

rozpoznałam anioły żyjące pośród ludzi

pośród tęczy wewnętrznych serc