dalecy bliscy

gdy byliśmy sobie bliscy kwitły drzewa wiśni

z krzaków zrywaliśmy czerwone porzeczki

wąchaliśmy wonne maki na łąkach

z soczystą dojrzałością jedliśmy śliwki

gdy byliśmy sobie bliscy zieleniły się brzozowe liście

sokół w niebo wzbijał się wysoko 
pająk pośród sitowia snuł nić

jaskółka zwiastowała deszcz w locie

gdy byliśmy sobie bliscy gwiazdy świeciły pośród nocy

w naszych sercach mieszkał cichy spokój

bo każdy nowy dzień budził się złocistą zorzą

bo każdy nowy zmierzch układał do snu pocałunki

gdy staliśmy się sobie dalecy osnuci milczeniem ust

koś zapisał na pożółkłym papierze 

ta bariera naprawdę nie istnieje

wystarczy serdecznie wyciągnięta dłoń