***

zapytam wierszem

o rdzę jesiennych liści

zaspane spojrzenia gwiazd

kryształową kruchość dnia

nie zatrzymam twej dłoni

ta miłość jest skazana

na płomienie martwych stosów

na tango wśród wisielców

na świecie konieczność wyrasta

chwastami zasiewa ogrody

już nie znajdę

tulipanów czerwonych

za szkłem

uśpiony orzech laskowy

klucz wypadł z dłoni

"W każdym razie mówiliśmy obok siebie.

Graliśmy w skomplikowaną grę w piłkę, której zasady

były zbyt liczne. Strzelaliśmy i strzelaliśmy, ale piłka

nigdy nie wpadła do bramki."

Jostein Gaarder "Dziewczyna z pomarańczami"