taka cicha i spokojna
jaką prawdę skrywa
we łzie szklanej
w kurtynie błękitnych płatków
po dniach burzy
lawy ludzkich rąk
z kamieni
wyrytych na smętnych nagrobkach
gdy gwiazdy gaszą
cudze chwile w mroku kryją
czytają zapomniane imię
w krzykach głuchego echa
powiedz
czyż nie wystarczy już krwi
kropelki krwi
w alabastrze połamanych dłoni
z ręki nóż..."
Varius Manx
"Zanim zrozumiesz"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz