niejasno
tak bardzo niejasno
na tafli szklanej
załamanych zwierciadeł
skrzydła
w tle nieba
na błękicie
płatków ośnieżonych wiosną
zarys na szybie
gdy w ciszy ze szkła schodzi
wprost na dziecięce burko
po małą alabastrową rączkę
i w ciszy zapyta o sekret
bo jak naprawdę smakują
smakują lody miętowe
już razem stoją na szybie
"... bo w prawdzie Cecylia pozostawała członkiem
rodziny Skotbu, lecz była także człowiekiem stojącym
samotnie pomiędzy niebem a ziemią."
Jostein Gaarder " W zwierciadle niejasno"
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz