***

czasem

smutna patrzę 

w okna 

zamazaną widząc szybę 

czasem 

uśmiecham się złota

zbierając tęczę z dłoni

puszczając w locie motyle 

czasem 

myślę o twych oczach

tak niebem niegdyś błękitnych

kwitnących niezapominajkami

czasem 

kocham w zielonej trawie 

twe słowa nagie niedopowiedziane

Z uśmiechem wziął ją za rękę. Odprowadził do domu.

Tam się pożegnali. Spotkali się po latach.

Znów stał przed jej domem. Uśmiechnięta wyszła mu na spotkanie.

- Piękna jesteś - powiedział.