na dłoniach
w zapisie
skośnych linii
niemych rozgadanych kresek
są gwiazdy
serca
trójkąty
kwadraty
wenus
mars
słońce
księżyc
tak czytać chcą
zapatrzone na czas
oczy
wyczytać skarb
ukryty między wersami
kilku wierszy
nieświadomych
przez świadomy umysł
ułożonych
gdzie zwierciadła
jasno patrzą
"Skąd mam na dłoniach nieba ślad,
nie pytaj mnie, jak mogłam zgubić się wśród
ulic, które znam. Nie pytaj mnie..."
07.10.2011
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz